Wyjazd w Beskid Mały był bardzo udany. Kilka dni przed wyjazdem PKP
zlikwidowało miejscówki w naszym pociągu, co wraz z prawie
półtoragodzinnym opóźnieniem zrodziło obawy, czy znajdziemy w nim
miejsce. W tym celu została utworzona grupa polująca na siedzenia i
jakoś dojechaliśmy do Bielska-Białej. W każdym razie wsiadanie na
Wschodniej a nie Centralnej opłaciło się.

Z Bielska pojechaliśmy do Kęt, gdzie Radek przyjął nas herbatką i
zjedliśmy tam śniadanie. Dalej pojechaliśmy do PKS-em do Porąbki,
gdzie przy zaporze weszliśmy na czerwony szlak. Wraz z nabieraniem
wysokości pojawił się śnieg, którego w końcu było jakieś 20 cm. Na
szczęście nie wiało, poza samym szczytem góry Żar.
Ze względu na warunki szliśmy trochę wolniej niż zakładał pierwotny
plan, tak że na przełęcz Kocierz dotarliśmy o zmierzchu. Tam
zastaliśmy prawdziwą resteurację górską! Zjedliśmy po pół porcji
pierogów i w dalszą drogę wyszliśmy w pół do 18 - w warunkach nocnych.
Po drodze spotkaliśmy trzech GOPR-owców z psem Ałtajem, którzy wyszli
po nas. Przynajmniej od razu trafiliśmy do chatki Pod Potrójną.

Wieczorem długo śpiewaliśmy wraz z gospodarzami schroniska; piosenki
chatar przelatał opowieściami o górach. Odradził nam także wcześniej
planowane przejście na Leskowiec, zwłaszcza że przez noc nasypało
jeszcze więcej śniegu.

Dlatego też następnego dnia poszliśmy na pasmo po przeciwnej stronie
doliny Kocierzanki. Znaleźliśmy tam niewielką jaskinię, która miała z
6 m długości, ale latarki się przydały. Wracaliśmy grzbietem przez
Gibasówkę i rezerwat Madohora. Jak dotarliśmy do chatki, to akurat
zmierzchało, ale to nie przeszkodziło dziewczynom urządzić tor
saneczkowy na plastikowe jabłka - oraz alufolię ;). Bardziej
przeszkadzał Ałtaj, więc aby go zająć, podrzucało się piguły ze
śniegu, które łapał w powietrzu. A potem lądował, zawsze na czterech
łapach.

W poniedziałek rano zeszliśmy do najbliższej doliny na PKS, którym
dojechaliśmy do Andrychowa, skąd każdy udał się w swoją stronę.

by Krzysiek Z.

IV Wrocławski Przegląd Kultury Studenckiej przeszedł do historii! W
listopadowy weekend uciekliśmy się do Wrocławia w bellonowską krainę
łagodności…Na piątkowy koncert dotarliśmy w ostatniej chwili - wraz ze
Słodkim Całusem od Buby, Małżeństwem z Rozsądku i Wolną Grupą Bukowiną
wędrowaliśmy myślą po górach, dolinach i bukowych domach :) Po nocnym
śpiewograniu trzeba było nieco odespać, więc w sobotę o południu
zwlekliśmy się, 3/5 grupy polazło do słynnego wrocławskiego (i
orgomnego!) ZOO szukać kangurów i żyrafy (lub podziwiać legwany i inne
gadziska :D) i pospacerować na szeroko pojętym Starym Mieście. Jedliśmy
pyszne francuskie naleśniki :) Wieczorny koncert przyniósł miłe
niespodzianki - nasi rówieśnicy świetnie sobie radzą z poezją śpiewaną!
Wielogodzinne koncertowanie z grupami takimi jak Dom o Zielonych Progach
czy Cisza Jak Ta zakończyło równie długie śpiewogranie…a skoro świt
Ania, Beata i Kasia wyruszyły na pociąg do Warszawy. Radek z Gosią
posiedzieli nieco dłużej. Wynik wyjazdu: miłość do Wrocławia od
pierwszego wejrzenia! Oczywiście, jedziemy za rok, mamy nadzieję, że tym
razem już nie jako widzowie, ale po drugiej stronie sceny :) Bo w górach
jest wszystko co kocham…

Za nami nasz pierwszy kwadratowy wyjazd. Udany. Na pociąg na wschodnim nikt
się nie spóźnił (niewiele brakowało), we Wrocławiu zajął się nami Marek -
znajomy z Hawiarskiej '08. Razem z resztą AKT Wrocław wsiedliśmy w autobusy,
które dowiozły nas do Rędzin. Stąd mieliśmy iść razem do Bukowca i tutaj się
rozdzieliliśmy. Nadłożyliśmy nieco drogi oglądając kolorowe jeziorka.
Na dnie Zielonego Stawu było tylko trochę błota, jednak Purpurowe i Błękitne
jeziorka miały wodę z solami miedzi, żelaza i kwasem siarkowym. Nad
błękitnym jeziorkiem Radek przekupił Asię do zmagań z wężem strażackim (po
szczegóły zaprszam do galerii). Dalej pościg za ATK-owcami był
intensywniejszy, jednak nie zabrakło wojen na śnieżki oraz przerw na
okupowanie skał widokowych. Zdążyliśmy na ciepły bigos. Pod wodzą Szeryfa
Sebastiana został zorganizowany napad na kuchnię po dokładkę :). Po
uroczystości przekazania władzy we Wrocławskim klubie (dziękujemy za tort)
rozlokowaliśmy się w pokoju (ilość łóżek sprzyjała integracji:)). Koncert
Grupy Seta, nocne zwiedzanie Bukowca… Po tym wszystkim ciężko było wstać
rano.
W niedzielę chodziliśmy wśród skałek w północnej części Rudaw (liczne
fotostopy i wspinaczkostopy). Na trasie były ruiny zamku w Bolczowie - po
murach chodziło się świetnie, podziemia trochę nas zawiodły. Za to jesień
dopisała - mnóstwo liści, które znalazły wykorzystanie ]:->. Planujemy
powtórzyć nurkowanie w górze liści, piszcie do Radka, jeśli znacie jakieś
odpowiednie miejsce w Warszawie.
Jeszcze tego samego dnia Marek oprowadzał nas po Wrocławiu, gdzie a) była
pizza b) był afterrajd w Drukarni. Podróż powrotna była komfortowa - podłoga
w wagonie rowerowym jest duża i można się na niej wyspać. Dziękujemy Tomkowi
i Marcinowi za termosy z herbatą.
A teraz z tęsknotą za rajdowym klimatem wyruszamy na zajęcia…